Aile dizimi: -mış gibi yapmadan
Hava yağmurlu bugün ve çok rüzgâr vardı bir ara. Sonra duruldu her şey…
Doğayla birlikte olmak ne kadar güzel. Doğanın içinde ve içinden olduğunu bilmek nasıl da güven veriyor insana.
Dün bir seans yaptım. Danışanın büyük dedesi bir yörük ve doğanın içinde yaşarken ticareti yok saymış, doğaya karşı gelinen bir durum olarak görmüş. O yüzden torununun çocuğu da ticaret yapamıyor kör vicdanı yüzünden. Kör vicdan bilinçdışında bizim göremediğimiz, fark etmediğimiz vicdanımız. Atalarımızın kaderini bırakamıyoruz bu vicdan yüzünden, bırakamadığımız gibi hem onlar gibi yapıyor hem de onların yaptıklarının daha fazlasını yapmaya çalışıyoruz. Halbuki atalarımızın kaderi onlara ait. Sadece bunu fark etmemiz ve saygı duymamız gerekiyor.
Her ne kadar bilinçdışında yapsak da yaptığımız şey; atalarımızın sorumluluklarını alıp taşıyarak onları güçsüz bırakmak. Buna bir metafor olarak şöyle bakabiliriz: 10 yaşına gelmiş çocuğunuzun elinden kaşığı alarak, sen o kaşığı kullanamazsın, ben senin yerine sana çorbayı içiririm, demek 10 yaşındaki çocuğunuzun gücünü elinden almaktır. Bu güçsüzlükle o çocuk hayatta yerini bulamaz. Biz de bilinçdışında atalarımız için aynısını yapıyoruz bir anlamda ve aslında niyetimiz iyi. Bilinçdışında onlara sevgimizden, saygımızdan onları da sisteme dahil etmeye çalışıyoruz, ama yöntemimiz yanlış. Gücünü teslim ederek yapmak yerine kendimizi onların kaderine mahkûm etmeye çalışıyoruz farkında olmadan.
Bu o kadar görünmeyen bir alan ki bana göre “Aile Dizimi” bunları bize çok güzel yansıtıyor. Görünenin ötesine bakmak, zihnin oyunlarından ve manipülasyonlarından çıkmak… İşte bana göre asıl özgürlük burada başlıyor.
Ben ne kadar kendimim?
Bilmiyorum.
O kadar çok dinamik var ki, o kadar birbirinin içine girmiş bir labirent ki bu, bazen kayboluyorum, bazen tünelin ucundaki ışığı görüyorum, hatta bazen ışık görmüş tavşan gibi oluyorum. Hayatın her anının beni o labirentin içinde dolaştırdığını ve her seferinde ufak ufak bir şeylerin çözüldüğünü görmek güzel.
Tek kuralım şu: “-mış” gibi yapmadan olsun. ÇözüyorMUŞ gibi değil yani…
Görsel: Pi Luna Art
