theme-sticky-logo-alt

Sen nelerden keyif alıyorsun? 

  “Çocukluktan beri size yaşamın her farklı evresinde yaşamı sevdiren ,içsel özünüzü bulmanızda size yol gösteren keyifli aktiviteler neler oldu? Belki bunlardan bazıları size hizmet etmiyor gibi görünse de onlardan bazılarını yeniden yaşamınıza davet etmeniz gerekse mesela bunlar neler olurdu? Bu aktivitelere yeniden yer açsaydınız yaşamınız nasıl olurdu? Neler yapıyor olurdunuz? Benim çocukluğumda özgürce sokakta...Devamını Oku

Kendime

  Hızımı sakinliğe, Aceleciliğimi teslimiyete, Geleceğimi, geçmişimi şimdiye, Acımasızlığımı şefkate dönüştürüyorum. Öfkemi ihtiyaçlarıma, Korkumu sevgiye, Güvensizliğimi teslimiyete, Beni kendime dönüştürüyorum.   Görsel: Janet Bright

Biz

  Hayatımızdaki her adımın içinde bizden bir şey olduğunu, eğer öyle olmasa olayların bu şekilde ilerleyemeyeceği konuşuluyor. Kim içinde kendine acı çektirmek olduğunu kabul eder ki? Bilmiyorum belki de söyleyenler kabul etmiş kişilerdir. İçinde içine sığmayan, hayatı zorlaştıran ne varsa fark edebilsek ve hatta bunları değiştirmeyi başarabilenlerden olsak bile buna inanır mıydık dersiniz? Böyle dememe...Devamını Oku

Tiyatro sahnesi

  Dünya bir tiyatro sahnesidir. Herkesin bir rolü (hayat amacı) vardır, bu rolü iyi ya da kötü oynar, süresi bitince de gider. “İnsanlar kaça ayrılır?” diye başlayan konuşmalar vardır ve insanlar hep ikiye ayrılır, şöyle olanlar ve şöyle olmayanlar diye. Aslında insanlar dünya üzerinde yaşamlarımızdaki yer alışlarına göre üçe ayrılır: Dekorlar: Bir oyunda rol aldığınızı...Devamını Oku

Bul Beni

Sisli bulutların ardındayım diye Yok oldum, yitip gittim mi sandın Buradayım hala, gözünde Gözlerinin en içindeyim Hani felaketim olan değil, Şenliğim olan gözlerin… Benimkiler ile buluştuğunda O birbirine dokunduğu an, zamanı durduran Tarihi başlatan, içimde çağlayanlar akıtan gözlerin… Gözünün önündekini görür de insan -ki bazen görmez de- Gözlerinin en içindekini, Öfkenin ateşi yakarken Gözlerinin önü...Devamını Oku

Nisyan

  Hayatın manasızlığı üzerine düşünürken buldum onu. Gitmek ile kalmak arasında bir yerlerde idi. Bilinmez olana duyduğumuz korku ile bir türlü anlamlandıramadığımız o kavuşmak arzusu nedir? diye sordu. Neden dünyaya geliyoruz, neden bu hengame ve sonra neden o bedensel yok oluş? Dünyadan yürüyüp geçmek neden? Bu harcanmış ömürler niye? Öyle manasız gelen anlar, yemek yemek,...Devamını Oku

Kelimelerden Dünya Kurmak

  Yalnız bir adamdı Sait Faik. Bütün dünyası kendi kahramanlarından kuruluydu. Onlar da onun tarafından yaratıldıklarını bilseler çoktan nanik yapar giderlerdi, her şey o yüzden bir öykü sınırı içinde tutuluyordu. Yarattığı insan ruhları hep kendinden parçalar taşıyordu, hepsinin huyunu suyunu bilirdi. Onlarla sabah kahvaltıya uyanır, sobanın üstünde duran bir fabrikaya benzettiği çaydanlıktan çay içer, bir...Devamını Oku

İçimden Geldi

  Bizim zamanımızda yapılan sınavlarda öğretmenimize: “Bildiğimiz sorudan başlayabilir miyiz öğretmenim?” diye sorardık. Ya da ders çalışırken sevdiğim, ilgi duyduğum, istediğim derslerin ödevlerini önce yapardım. Ben de şimdi bir iki şey, içimden geçenler şeklinde kaleme almak istediğimde bildiğim, istediğim yerden başlamak istedim. Bildiğim demek biraz iddialı olabilir belki; ama hissettiğim, istediğim diye başlayabilirim. Hepimizin iç...Devamını Oku

Tutulmayan Söz

  Vakti geldi. Sanırım üç sene önceydi. “Tablet, tablet” diye tutturdukları bir andı (Bence bu devrin ebeveynlerini en çok zorlayan şeyler bunlar; kolayına kaçmadan çocuğunun eline hemen tableti ve telefonu tutuşturmak istemeyenlerin, yani). Ben de, bir yazıda okuduğum kadarıyla on yaşında tabletin uygun olduğunu düşünüp; “Tamam, dördüncü sınıfı bitirince alacağız.” demiştim.Bugün Defne, konuya pek dolambaçlı...Devamını Oku

Adım Hasret

Yakamoz sabahı uyandım Uyku tulumum sıcacık  Kalbim şüphede Parmak çoraplarım tamamen benim  Uyumluyuz derinden Ellerim mahmur gözlerimde  Ruhumda gezinir ara ara  Çadırım yelleniyor ulu orta  Yalnızlık yanlışlıkla olmuş gibi  Ayıklanıyor içimdekiler  Birbirine kördüğüm Hikayelerim var benim  Çoluk çocuk ağzıyla geveliyorum tekliğimi Gel bul beni bak görünürüm  Karmakarışık yapraklarımı döküyorum  El çabukluğuyla üşütmelerimi ısıtıyorum Gemici yaka...Devamını Oku

Yas

Karanlığın zindanında kayboldu benliğim Sokak sokak dere dere yollarda Kaybolmuşluğumda avunuyorum Her adım başı anımsatanlara inat Belirsizliklerde boğuşmak anlam aramak Anlam katmak çiçeğin karasına  Göğün kırmızısından ayaza Kendi karanlığıma hapsolmuşum Tarla kuşunun çatlak sesinde miyim? Şairin kaleminden dökülen kelamında mı? Martı fısıltısı ruhumun çığlığında Bir lodos fısıldar şarkımı Kısırlaştırdğı bedenimden hissizliği alan  Dalga karanlığı, deniz yeşili ve...Devamını Oku

Kayıp mı oldum ben, bulun beni

Koşuyorum, koşuyorum, koşacağım tutun beni nefes nefese koşuyorum tutun ama koşuyorum ben küçücük gibiyim ama eksiksiz koşuyorum ama öne doğru şurdan dönersem de öne doğru koşarım, siz büyüksünüz beni tutun, tutup kaldırın havada da koşarım nefes nefese öne doğru sen beni tut koşarken koşuyorum tutmadı, koşuyorum.Sen bana bakıyorsun tut beni, tutmuyorsun. Kim tutar beni, koşuyorum....Devamını Oku

Dereotlu far

Kadın odaya girer girmez çantasını yatağın üzerine fırlattı. Oda havasız ve karanlıktı. Ruh hali de böyleydi. Biri ruhunun üzerine kapıyı, pencereyi, perdeyi kapatmış, onu kör kuyularda ışıksız bırakmıştı sanki. Biri mi? Yok, yok biri değil. Bunu yapsa yapsa kendi kendine yapardı. Başkasının eline kolay kolay ruhunu öylece bırakacak biri değildi. Tüm bunları odanın kapısından siyah...Devamını Oku

Çağla Mevsimi

Kırk üç yıllık hayatımın yapraklarını çevirme zamanı gelmiş demek ki…Az gittim uz gittim, yüksek duvarları, maviye boyalı evin kapılarını aştım. Vara vara kuyu benzeri bir varilin başında, nefesini toplamaya çalışan ak sakallı bir dedenin yanı başındaki çocukluğuma vardım. Parlayan her taşı mücevher sanan ışığa meftun o çocuğun yanı başına. Merakından dolayı suya atlayıp bulduğunun sabun...Devamını Oku

Merhaba   

Bir sabah vakti, halen herkes uykudayken Evlerin bazısında, acı ve figan çığlıklarında, Hala uyku tutmazken inleyen, Sessiz çığlıkları gece yatarkenki vakitlerde Çalgı çengi çalarken bazı yerlerde Çılgınca hapsolurken benliklerinde Anlamsız üşengeçli ruh tutulmaları Yaşarkenki vakitlerde Umutsuzluktan karanlığa karışırken Ve izleri karanlıkta silinirken Karanlıkta pusuya yatarken Titreşimleri sessizliğe hapsolan Umutların sessiz çığlığa dönüşü gibi Ruhların bütünlüğüne...Devamını Oku
15 49.0138 8.38624 1 1 4000 1 https://daginikkalsin.com 300 0