Çocukken ne kadar çok hayal kurardım, önemini bilmeden. Oyun oynamak için yapardım aslında. Sokaktaki çocukları yanıma çağırır, hayalimde canlandırdığım oyunları oynardık onlarla. Büyük çocukların kurduğu oyunlara da katılırdık. Oyun oynamak ne kadar keyifli ve güzeldi. Büyüdükçe hayal kurduğum zamanlar azaldı. Biliyor musunuz 9-10 yaşlarındayken; babam marangozhaneden küçük küçük kesilmiş tahta parçaları getirirdi bana oyuncak diye....Devamını Oku