theme-sticky-logo-alt
Tefrika

Kime Niyet Kime Kısmet- Serap’ın Hikayesi

“Yalnızım ben çoooook yalnızım. Buymuş benim alın yazım. İster uzak, ister yakın. Anılar beni rahat bırakın…” çalan şarkıya eşlik ederken Serap’ın gözlerinden süzülen yaşlar, barda eğlenceli geçen gecenin sonunun geldiğinin habercisiydi. Serap için bu şarkının anlamını çok iyi bilen Tülay, arkadaşı daha fazla dağılmadan onu odasına çıkarmak için harekete geçti. Tülay’ın tek başına Serap’ı odaya...Devamını Oku

Açelya’nın beklediği son ya da başlangıç

Barış telefon numaramı almış! Şaşırıp kaldım bir süre. Ne cevap yazmam gerektiğini düşündüm. Sonunda “İyiyim sen nasılsın?” yazdım, durdum ve gönderdim. Çok garip hissediyordum. İstemiyordum başkasının sevgilisiyle konuşmak ve fakat içimdeki tekrar görme arzusuna da dur diyemiyordum. Bir an önce onu tekrar görmek, yüzünü izlemek, kokusunu içime çekmek istiyordum. O sırada anne ve babamın bunları...Devamını Oku

Kime Niyet Kime Kısmet

Akşam saatlerinde geldikleri otelin çevresi öyle beyazdı ki sanki bir süre hiç kullanılmayacak bir evin tüm mobilyalarının üzerini örter gibi kocaman beyaz bir örtü ile her şeyin üzeri örtülmüştü.Arabadan indiklerinde burunlarından çıkan nefesin buharı karanlığın içinde bile fark ediliyordu. Üçü de gördükleri manzara ile öyle büyülenmişti ki soğuğu düşünmeden bir süre öyle bakakaldılar. Beyazın saflığı,...Devamını Oku

Açelya biraz karışık…

Barış’ı daha önce nerede gördüğümü o an hatırladım. Bir akşam ailelerle Fenerbahçe’de bir balıkçıda yemek yerken Hande’yi almaya gelmişti. Çok uzaktan görmüştüm. Çok da bakmamıştım ailemin yanındayken. Ama yüzü o minicik anda aklıma nasıl kazınmışsa birkaç kez de rüyalarımda görmüştüm. Şimdi hatırlıyordum tabii bunu. Tam arabadan indiğimiz anda hatırlamam ve dizlerimin bağının çözülmesi ve yere...Devamını Oku

Açelya – İkinci Buluşma

Mina ile İstanbul havaalanında bir restoranda oturuyoruz. İzmir’den İstanbul’a geldik. Aktarma ile Londra’ya gideceğiz. Benden nefret eder gibi bakıyor suratıma elindeki kitabın arkasından. Babasından yani Barış’tan uzağa gidiyoruz. Yeni bir hayat kurmaya. Hayatımın geldiği yerde sıra yüksek lisans eğitimi için Londra’da. Barış bizimle gelmemeyi tercih etti. Çünkü âşık oldu. 15 yıl önce bana olduğu gibi....Devamını Oku

Günlerden Cuma

Günlerden Cuma’ydı. Kendine akşamdan söz vermişti Derin. Sabah ilk alarmla uyanacak ve rutinleri ile buluşacaktı yeniden. Yoga pratiği yapacak, yapmak isteyip bahanelerle yapmadığı resme başlayacak ve yazı yazacaktı. Sabah alarmları kapatıp yattı ve beklediğinden çok daha geç bir saatte kendiliğinden uyandığında içinde bir suçluluk vardı. Suçluluk hissi şöyle diyordu: “Kalkamadın, yine hiçbir şey yapmadığın bir...Devamını Oku

Açelya

2004 yılının Eylül ayıydı ve benim için üniversitenin ilk günüydü. Bütün gece uyuyamamıştım heyecandan. Yine aile evindeyim, liseden hiçbir farkı yok. Başka bir şehre gitmeyenlerdenim. Sabah uyanacağım, babam beni otobüs durağına bırakacak. Otobüsle okula kendim gideceğim en azından. Bu durum farklı lise yıllarından. Otobüse bindim. Kalbim küt küt ederken otobüsün virajlı yollarda savrulmasıyla midemden garip...Devamını Oku

Bir Portakal Sorunsalı

  “Portakalı soydum, başucuma koydum, ben bir yalan uydurdum. Duma duma dum…” Bu tekerlemeyi bu topraklarda yaşayan neredeyse herkes bilir. Zümrüt de biliyordu elbette ama her duyduğunda içinde bir tiksinti, bir mide bulantısı hissediyordu. Sebebini bilmiyordu ama; “33 yıl bu duyguyla yaşayabildiğime göre bundan sonra da yaşarım”, diye karar vermiş, konuyu kapatmıştı. Zümrüt özel bir...Devamını Oku
15 49.0138 8.38624 1 1 4000 1 https://daginikkalsin.com 300 0