Gül ile Lüg

Gül ile Lüg bir gün balkonda oturup kahve eşliğinde sohbet ediyorlarmış. Gül kendinden bahsediyormuş:

– Ben kendimi şanslı hissediyorum Lüg, biliyor musun?
Lüg yüzünde şaşkın bir ifade ile ona bakmış.
– Ne oldu?
– Kendimi şanslı hissediyorum, çünkü her istediğim şeye yaşarken ulaşabiliyorum. İstediklerime ulaşabilmek için çaba gösteriyorum elbette ve çabayla birlikte birçok fırsat çıkıyor karşıma. Bunları değerlendirmek çok keyifli.
– Bence sen hayal aleminde yaşıyorsun. Karşında bir sürü zorluk var. Çabalıyorsun, yıpranıyorsun. Hatta delicesine yoruluyorsun. Bu durumda bile kendini şanslı sayıyorsun. Sana pes diyorum.

Anlaşıldığı üzere iki ahbap zıt karakterlere sahip. Biri neşeli, meraklı, disiplinli, sevecen, kararlı, gelişmeye açıkken diğeri; karamsar, her şeye boş veren ve itiraz eden, anında fikir değiştiren, tembelliği seven ve sorumluluk almayı istemeyen bir yapıya sahip. Farklı karakterlere sahip olmalarına rağmen sürekli beraber zaman geçiriyorlar. Her yere birlikte gidiyor, her işi beraber yapıyor ve birbirleri ile sürekli didişmeden duramıyorlar. Bu didişme her ikisini de yoruyor haliyle ve sonunda bu duruma bir son verme kararı alıyorlar. “Birlikte hareket etmeye mecburuz madem o zaman bir plan yapalım da huzurlu ve mutlu bir yaşamımız olsun” diyerek bir anlaşmaya varıyorlar.
Anlaşmalarını şöyle dile getiriyorlar:
“Dengeyi ön plana alalım, her yaptığımız düşünce, eylem ve işte sana ve bana uyan tarafları analiz edelim. Çok çalıştık mesela dinlenmeye zaman ayıralım. Fiziksel, zihinsel, duygusal ve ruhsal sağlığımızı dengede tutmaya özen gösterelim. İkimizin de bu yaşamdan hoşnut olması ve zevk alması çok önemli. Kazanma hırsımızı, sevgimizi dengede tutalım. O zaman hayatımız çözüm odaklı, huzurlu ve tek bedende sağlıklı bir şekilde devam eder.”