theme-sticky-logo-alt

Kayıp mı oldum ben, bulun beni

Koşuyorum, koşuyorum, koşacağım tutun beni nefes nefese koşuyorum tutun ama koşuyorum ben küçücük gibiyim ama eksiksiz koşuyorum ama öne doğru şurdan dönersem de öne doğru koşarım, siz büyüksünüz beni tutun, tutup kaldırın havada da koşarım nefes nefese öne doğru sen beni tut koşarken koşuyorum tutmadı, koşuyorum.
Sen bana bakıyorsun tut beni, tutmuyorsun. Kim tutar beni, koşuyorum. Nefes nefese koşuyorum ne olur tut beni.
(Duruyordum koltukta, duyuyordum biraz açlık biraz kuş sesi pencereden, mama mı yemeliydim kuşa mı baksaydım. Mamamı yemeliydim, yemeğim yani. Kalkıp gerinecektim yer sallandı, yatağım, odam, evim, benim binam, çiçekli sokağım, okula giden çoçuklar, sınıflar -kırkar kişilik- , sıralar, öğretmenleri [hayat üçgeni diyor] kantin, otobüs, Evka-3, az biraz Atatürk…). Şimdi koşuyorum koşuyorum nefes nefese şu köşeyi dönünce öne doğru daha koşacağım, tutun beni küçüğüm ben küçücük.

 

Görsel: Hatice Mülazımoğlu Yağmur

Önceki Yazı
Dereotlu far
Sonraki Yazı
Yas
15 49.0138 8.38624 1 1 4000 1 https://daginikkalsin.com 300 0