theme-sticky-logo-alt

Kendini Özgür Bırak

Hissettiğim duyguları ifade edebilmek her zaman kolay olmuyor. İçinden geçenleri kolayca ifade edebilen kişilere hayranlık duyuyorum. İfade etmekten kastım; güzel ve anlamlı şekilde söyleyenlere ve yazanlar…
Duygularımız hayatımızı nasıl yönlendiriyor? Hiç farkına vardınız mı?
Çocukken duygularımı ifade ederken büyüklerim bana güldüler. Belki hoş karşıladıkları için belki de çok çocukça ifade ettiğim için. Neticede ben bir çocuktum. O tepkiler bende utanma ve yanlış söylediğim hissi uyandırmıştı. Bu yüzden düşüncelerimi ve hislerimi hep içimde tuttum, dışarıya ifade etmekten hep çekindim. Bu da beni zaman içinde çok yordu. Bir de insanların bizi anlamasını hep bekleriz ya… Niye böyle öğretildiyse? Halbuki içimdekilerini yazıya dökebilme cesaretim olsaymış belki duygularımı daha kolay tanırmışım.
Duygularımızı tanımamız çok önemli. Neden mi?
Kendini tanıyorsun ve kendini aşırılıktan kurtarabilirsin. Duygu karmaşalarım, hayatta baş etmeye çalıştığım en önemli mücadele alanımı oluşturuyor.
İnsan aynı anda hem sevinir hem üzülür hem korkar hem de kızar mı? Ben bu durumların üstesinden gelmeyi yeni öğreniyor ve uyguluyorum. İnsan duyguları ve hisleri olan bir varlık. Biz bir makine değiliz. Amacım dengeli bir şekilde yaşamak. Duygulara takılıp aşırı duygusal olmak da bana göre değil.
Önce şunu net söylemek isterim;
Duygulu olmak ile duygusal olmak arasında çok fark var. Aşırı duygusal olduğunda mantık devreden çıkıyor. Aşırı mantıklı olmak ve duyguya yer vermemek ise ayrı bir eziyet insana. Dengede yaşayabilmek; duygularının ve mantığının dengesi ile yaşamı uyum içinde sürdürebilmek başarıdır.
Biz bu hayatta niçin yaşıyoruz?
Duygularımız için mi mantığımız için mi?
Bence hayattaki isteklerimizin gerçekleşmesi için dengeli bir duygu- mantık ilişkisi içinde olmalıyız.

Önceki Yazı
Aşk olsun!
Sonraki Yazı
Savaş Sanatı
15 49.0138 8.38624 1 1 4000 1 https://daginikkalsin.com 300 0