Adım Hasret
Yakamoz sabahı uyandım
Uyku tulumum sıcacık
Kalbim şüphede
Parmak çoraplarım tamamen benim
Uyumluyuz derinden
Ellerim mahmur gözlerimde
Ruhumda gezinir ara ara
Çadırım yelleniyor ulu orta
Yalnızlık yanlışlıkla olmuş gibi
Ayıklanıyor içimdekiler
Birbirine kördüğüm
Hikayelerim var benim
Çoluk çocuk ağzıyla geveliyorum tekliğimi
Gel bul beni bak görünürüm
Karmakarışık yapraklarımı döküyorum
El çabukluğuyla üşütmelerimi ısıtıyorum
Gemici yaka turkuaz kazağım sarmalamış heveslerimi
Ayağımda kadife yeşilleniyor
İyiden iyiye hazırım beni almana
Gel bul beni
Postallarım yeşillerimin paçalarını sarmalar
Nasıl özlem burnumun direğinde
Bir nebze ukte yanıbaşımda
Herhalde galiba sanırsam yokluğun içimde gurbet
Adım ondan mı Hasret
Hiç yaşamamış ama yaşlanmış
Nasıl anlatsam mecburiyetlerimi
Hayretler heybetimi sarmış
Gönül seninle ne derdim var
Mırıldanıyorum
Bana ait melodilerimi
Gel bul beni
Çakıl taşları sıkışmış postallarımda bana ait
Biliyor sanki görevini
Çok tanıdık
Benim beklediğim beni tanıyor mu
Hava mislice soğuk
Titriyorum
Endileşelerim gazap ateşi
Kuşların sesi doluşmuş kalabalıklarıma
Güneş iklimime yabancı
Gel bul beni
Biliyor mu adımlarım sahi
Neden yürüdüğünü, nereye yürüdüğünü
Bekliyorum
Sızılarımı sandıklıyorum
Acayibim ufaktan yani
İçimde tatlı bir huzur
Sanki yolun sonu gölün kıyı ucu
İlerliyorum
Beni almanı bekliyorum
