Tamam, işte topladın Leyla tüm evi. Dip, köşe, bucak… Açtığın pencerelerden içeri girmesini bekledin huzurun. Tek kapalı olan yere geçip -hatta kapatıp- sıkıca kapıyı çöküp dizlerinin üstüne baktın, ayın gündüz yansımasına. Kafanda endişelerle dolu bir umutla. Belki geçti saatler, kovaladı saniyeler bir diğerini. Uzanmak gelmedi içinden kapının koluna, beklediğin huzur ya dolmadıysa?Bunun pencerelerden içeri dolacak...Devamını Oku