theme-sticky-logo-alt

Hayat

Doğanın içinde
Ağaçların arasındaydım.
Oturdum sakince
Kapattım gözlerimi
Telaşlandım önce
Çantamı alan olur mu?
Halime gülen olur mu?
Yargılanmaktan korktum ölesiye…
Tüm bunlar geçerken zihnimden,
Ellerim ağırlaştı,
Kalbim sakinleşti,
Rüzgâr tenime karıştı.
Kaldım öylece
Dinledim, dinlendim.
Dinlendikçe bıraktım bedenimi
Oturduğum yere…
Gözlerimi açtım bittiğinde
Karşımda hayat vardı
Rüzgarla sallanan dallar,
Ötüşen kuşlar,
İnsanlar vardı.
Bambaşka insanlar…
Ben hayata baktıkça bende hayat doldum.
Hayat olmuştum bende.

Önceki Yazı
Yine Kaybettin
Sonraki Yazı
Çalı Fasulyesi
15 49.0138 8.38624 1 1 4000 1 https://daginikkalsin.com 300 0