Doğanın içindeAğaçların arasındaydım.Oturdum sakinceKapattım gözlerimiTelaşlandım önceÇantamı alan olur mu?Halime gülen olur mu?Yargılanmaktan korktum ölesiye…Tüm bunlar geçerken zihnimden,Ellerim ağırlaştı,Kalbim sakinleşti,Rüzgâr tenime karıştı.Kaldım öyleceDinledim, dinlendim.Dinlendikçe bıraktım bedenimiOturduğum yere…Gözlerimi açtım bittiğindeKarşımda hayat vardıRüzgarla sallanan dallar,Ötüşen kuşlar,İnsanlar vardı.Bambaşka insanlar…Ben hayata baktıkça bende hayat doldum.Hayat olmuştum bende.