Yakın Uzak

Ben bilmem pek pes etmeyi
Ama iyi bilirim sevmek işini
Hele de vazgeçişi
Kendimden öyle bir vazgeçerim ki şaşarsın
Kimseden değil ilk kendimden vazgeçerim
Rüzgâr emrimde, alır götürür heveslerimi.
Savurur dağların yamaçlarına
Tomurcuklanır birer birer gizli saklı düşler
Bahar gelir çiçekler açar
Yeşerir bazen umutlar
Dağlar ister canımız
Kimselerin görüp duymadığı
Dinginliğin zirvesinde
Alır götürür beni ruhum
Geçmişin gölgesinden geleceğin aydınlığına açılan kapının deliğine
Anahtar deliğinden görünen o küçük manzarayla yetinmek zor
Kapıyı açmanın yolunu bulup aydınlığa kavuşmak ister canım.