Lapis’in Gözyaşları

Yüce kadın açtı ellerini semaya
“Affet beni” dedi, affet
Ağladı içine
Gözyaşları içine aktı
Kimse görmedi
Kendi bile görmedi bazen
Ağladı kadın sessizce
Belki tanrı onu affeder, sarıp sarmalar diye
Seslendi ona tanrı, “ağlama yüce kadın” dedi
“Sen benim içinsin benim yanımda değerlisin”
Gülümsedi yüce kadın sevginin eli dokundu kalbine
Kızına baktı, kendine baktı
Yine ağladı yüce kadın, kim dedi, kim sevebilirdi benim kadar
Ağlama yüce kadın seni seven binlerce kadın var