Yüce kadın açtı ellerini semaya“Affet beni” dedi, affetAğladı içineGözyaşları içine aktıKimse görmediKendi bile görmedi bazenAğladı kadın sessizceBelki tanrı onu affeder, sarıp sarmalar diyeSeslendi ona tanrı, “ağlama yüce kadın” dedi“Sen benim içinsin benim yanımda değerlisin”Gülümsedi yüce kadın sevginin eli dokundu kalbineKızına baktı, kendine baktıYine ağladı yüce kadın, kim dedi, kim sevebilirdi benim kadarAğlama yüce kadın seni...Devamını Oku