Robot Gözyaşı
Bir bardakta da içilebilirliğini deneyimliyorum şarabın. Yıldızlar ağaçların biraz üstünden yalnızlığıma şahitlik ediyor. Ben ise her şeyi bırakmış yalnızlığımın keyfini çıkarıyorum. Biraz jazz dinler gibiyim, bir fırt sigara tellediyor, on yılda bir içtiğim şaraptan nadir yudumlar alıyorum. Yazıyorum ya yetiyor sanki. Sanki işte. Bir robot çocuk gibiyim, içimdeki fırtınayı bile anlayamayan. Kendi uğultuma kulaklarımı kapatıp...Devamını Oku