theme-sticky-logo-alt
merve arat

Kırıntıdan Sonra

“Kardeşlerin küstüğü, evliliklerin bittiği bir dünya” dedi.  “Bırak azizim, insanlar ölüyor” dedim. Bir kap dolusu umudu hem yemek hem katık yaparak yaşayanların dünyasında umut sonrası açlıktan ölüyorlar hem de. Mor etrafında mavi ışıklar saçan pili bitmek üzere olan bir grup lamba gibidir umut fakiri dediğimiz. Bir nevi açlıktan ölenler onlar. “Ardında kaldıkları birer katil adeta....Devamını Oku

Nah Tatlısı

Bencil dedi ki; ya hepsi benim ve hiçbiri sizin…Payına hiçbiri düşen koca bir nah yemişti. Baya tok kalktı masadan. Domates, peynir, ekmek ve üstüne nah tatlısı.Nah yemenin, nah çekenden farkı kronik kabızlık… Tuvaletten yüzde doksan dokuz eli boş dönmelere alışan bir anüs sahibi oluyor insan.Kaç kere söz veriyor kendine şekersiz tatlı yiyeceğine dair. Her seferinde...Devamını Oku

Yine Kaybettin

Susuz kalınca çatlayan toprak misali, ruhta çatlayıveriyor tam orta yerinden. Bu şanslıysan ilk seçenek.Kimininki cam gibi un ufak oluyor. İşte o zaman yandı gülüm keten helva…Gözünden dökülen yaşlar gecikmiş olacak ki; cam çamur değil suyla birleştiremezsin, bir-leş-ti-re-mez-sin!Ruh hastası olur adın. Sanki bunu tek başına yaptın. Parmak izlerini ancak özel dedektifler bulur bunu yapanların çoğunun.Zira insan...Devamını Oku

Kurşun Koleksiyoncusu

Bana attığın kurşunları biriktiriyorum. Yılların kurşun zenginiyim ben zira. Öyle ki ortamda yokken kahve kokusu gelir burnuma.  Onca ağır metalle sarılmış kalp odalarımdayım oysa. “Gamlanma” çalıyor fonda. Şarkının sonunda kalkıp ayağa, açıp kollarımı dönüyorum bir semazen edasıyla. Ben buyum, kurşunu atan değil, toplayan; işine gelirse. Kavanozları üst üste koyar gibi, çamaşır katlar gibi, çakışan dersleri...Devamını Oku

Yine Kaybettin

Susuz kalınca çatlayan toprak misali, ruhta çatlayıveriyor tam orta yerinden. Bu şanslıysan ilk seçenek.Kimininki cam gibi un ufak oluyor. İşte o zaman yandı gülüm keten helva…Gözünden dökülen yaşlar gecikmiş olacak ki; cam çamur değil suyla birleştiremesin, bir-leş-ti-re-mez-sin!“Ruh hastası” olur adın. Sanki bunu tek başına yaptın. Parmak izlerini ancak özel dedektifler bulur bunu yapanların çoğunun.Zira insan...Devamını Oku

Öz-Hakiki

“Olmaz olsun”, dedi senin sevdan. “Olmaz olsun. Bana yalan söyledin hadi beni siktir et kendini kandırdın”, dedi Leyla. Adımları yalpalıyordu, kırılmıştı sol ayakkabısın topuğu. Onca hakareti edeceğine yemin edip çıkmıştı dışarı. 8 cm daha yukarıdan kükremekti amacı. Tüm bağırmaları bittiğinde boyu da sanki içi gibi inmişti. Yağmurun ıslattığı sokaklarda yıkanmak için attı ayakkabıları bir çöp...Devamını Oku

Ait

Tanımadığın o şehrin caddelerinde hızla gidiyordun. Geziyordun gezmesine de unutuvermiştin soldaki mavi denizi. Öyle gece her şey eşit o eşsiz karanlıkta. Denizi olmayan şehir yazar ki kimliğinde, sen “ait olamam buraya” diye isyan ederdin. Sonra basar denize koşardın. Fakat gece karanlık çökünce neresi deniz, bastığın toprak mı belli değil.Daha bitmemiş sorular vardı bir de içinde....Devamını Oku

Ceplerime ne koysam?

Banliyö trenleri boyunca bazı eskimiş ayakkabıların sahiplerinden sonsuz şükür fışkırıyordu. Trenin raylar boyu yolcuğunda en öfkeli bakışlar yeni alındığı belli, marka ayakkabılı gençlerdi. Duraklar boyu seyrettiğim onlarca çift gözden yalnızca birinde şükür, çoğunda şükürsüzlük, bir o kadarında telaş, bazısında umutsuzluk vardı. Silkelendim de “Dur!” dedim kendime… “Nereden biliyorsun dışarıda ilk ve belki son kez gördüğün...Devamını Oku

Huzur Pencereden İçeri Girer mi?

Tamam, işte topladın Leyla tüm evi. Dip, köşe, bucak… Açtığın pencerelerden içeri girmesini bekledin huzurun. Tek kapalı olan yere geçip -hatta kapatıp- sıkıca kapıyı çöküp dizlerinin üstüne baktın, ayın gündüz yansımasına. Kafanda endişelerle dolu bir umutla. Belki geçti saatler, kovaladı saniyeler bir diğerini. Uzanmak gelmedi içinden kapının koluna, beklediğin huzur ya dolmadıysa?Bunun pencerelerden içeri dolacak...Devamını Oku

Cihan Ben

Adıma Cihan demişler,Boşuna değil.Sen de kimsin demem hiç,Sevincin de hüznünde bende.Sen hiç merak etme; alır,Şefkatle sararım.Boğul istersen hüzne,Gelir yıkarım gözyaşı ile.Uç mutluluktan inmek istersen yere,Elim uzanır gökteki sana.Eğil almaya bir tutam sevda,Yorulma var bende.Kıvrıl uyu bir köşede,Yorganın hazır bende.Arama hiç,Hep varım ben sende.   Görsel: Olga Crée

Ne fark eder?

  Ne fark eder haklı olsan?Ne fark eder mutlu olsan?İkisi de hikaye,İşte fark eden bu! Onca şey yazarız, kimliklerden ibaret sanarız kendimizi.Gün 24 saat, dakika 60 saniye gibi gelirOysa hepsi birer rüya. “Yalnızca hakikat iyileştirir” diyen oldu,“Bilincine getirmediklerin kader olur” dedi öbürü.Biri mantra fısıldadı,Beriki enerjilerle süsledi. Bir boşluk var ki dolduramadı kimse,Sızdırdı tüm akanları,Uymadı hiçbiri.Aramaya...Devamını Oku

O Bilir

  Kendinden bi’haberKendinden habersizKendine körKendine müslüman Hep sen hatalıHep sen yanlışHep sen vurdumduymazHep sen doymaz Ben doğruBen hatasızBen sağduyuluBen açlıkta da olgun Bir o gelseBir bana baksaBir de sana,O bilir.

Bilseydim

  Bilseydim kırılacağını kalemimim, yazmazdım onca sayfayı doldurasıya. Neydi yazdıran onca şeyi onu da hatırlamadım bu defa? Üzülüp yırtınca sayfaları onbeş yerinden, yeniden birleştirmek  gelseydi aklıma. Belki daha kuvvetlenirdi cümlelerin arasındaki bağda. Yapamadıklarıma her baş kaldırışım bir sigarama mal oldu. Dumanlar görüşümü azalttı, kaldım dumanaltı soğuk bir balkonda. Üşüyen ellerime baktım sadece sol başparmağımdaki çatlak...Devamını Oku
15 49.0138 8.38624 1 1 4000 1 https://daginikkalsin.com 300 0